Doorgaan naar hoofdcontent

Mijn Passie Voor De Ouderenzorg!

Keuze voor de ouderenzorg

Mijn passie voor de ouderenzorg en specifiek voor geriatrische patiënten begon in het Albert Schweitzer ziekenhuis te Dordrecht. Tijdens mijn afstudeerstage van de HBO-V in 2008 werkte ik op de afdeling geriatrie, toen nog de Geriatrische Afdeling Algemeen Ziekenhuis (GAAZ). Ik weet nog dat er een verdeling van de stages gemaakt werd op de Hogeschool Rotterdam en dat niemand van mijn medestudenten op de afdeling geriatrie stage wilde lopen. De medestudenten die daar waren ingedeeld trokken een zuur gezicht. In eerste instantie werd ik zelf ingedeeld op een andere afdeling, maar ik heb mij vervolgens om laten zetten naar de afdeling geriatrie. Waarom? Was het een bewuste keuze? Misschien een onderbuik gevoel? Een roeping? Tijdens al mijn klinische stages heb ik gemerkt dat ik een bepaalde 'klik' had met oudere patiënten. Waar mijn collega's soms moeite hadden met deze doelgroep, leek het alsof bij mij vaak alles lukte. Het feit dat ik een man was, leek ook een voordeel te zijn bij deze doelgroep. Waarom weet ik niet, maar ik kreeg vaak een blijk van bewondering en waardering voor het feit dat ik als man in de ouderenzorg werkzaam ben. Ik leek een streepje voor te hebben. Daarnaast merkte ik dat ik zelf ontzettend gefascineerd was door het proces van ouder worden. Ik vond het interessant om te luisteren naar al hun verhalen en de levenservaring die zij hadden. Want wie was ik? Een jong broekie van net 22 jaar. Ik moest alles nog leren en alle levenservaring die zij al hadden, moest ik zelf nog opdoen. Ik merkte dat ik ook veel van hen kon leren. Aan familie en vrienden moest ik soms wel meermaals uitleggen wat ik precies deed en waarom? "Was je dan billen van oudere mensen?" "Ja ook! Maar ook de coördinatie van patiënten, het klinisch redeneerproces, het uitvoeren van verpleegtechnische handelingen zoals infusen, katheters en het verzorgen van complexe wonden horen daarbij!", legde ik dan uit. Toen ik mijn afstudeerstage op de afdeling geriatrie afsloot met een 9 voor mijn praktijkbeoordeling, wist ik dat ik hier mee door moest gaan. "Hier ben ik goed in en ik vind het echt leuk", dacht ik. 

Altijd de mens achter de patiënt zien

Tijdens mijn afstudeerstage werd voor mij bevestigd dat de ouderenzorg/geriatrie helemaal niet saai is. Integendeel! Het is ontzettend uitdagend en complex. Je hebt engelen geduld en creativiteit nodig om dit werk te kunnen uitvoeren. Ik denk dat mijn karaktereigenschappen hierbij goed aansluiten. Het is soms alsof je een detective bent, omdat de antwoorden niet altijd voor het oprapen liggen. Het is als het oplossen van een puzzel. Het steeds oplossen van deze soms ingewikkelde puzzels en het vinden van de antwoorden is ontzettend uitdagend en dit bleek mij veel voldoening te geven. Kwetsbare oudere patiënten hebben regelmatig een atypische presentatie van klachten. Waar jongere patiënten zich kunnen presenteren met bijvoorbeeld koorts en pijn bij de mictie, kunnen kwetsbare oudere patiënten zich soms alleen presenteren met een delier, zonder koorts te hebben of er ziek uit te zien. Dan is het noodzaak erachter te komen waar dit delier vandaan komt, zodat de achterliggende oorzaak en het delier zelf behandeld kunnen worden. Alles is meer complex. Zowel de anamnese, heteroanamnese als het lichamelijk onderzoek kunnen een uitdaging zijn, maar met de juiste benadering kom je een heel eind. Het allerbelangrijkste is om altijd de mens achter de patiënt en zijn of haar ziektebeeld te zien. Dit wordt in de praktijk nog wel eens vergeten als er gesproken wordt over die 'delirante patiënt' of die 'dementerende' patiënt. Laten we a.u.b. deze terminologie niet meer gebruiken. Je zegt tenslotte toch ook niet die 'kankerende' patiënt. Verdiep je in de mens achter het ziektebeeld door te bedenken en oprecht te vragen hoe de patiënt voor de ziekte functioneerde, wat voor persoon hij/zij is en wat hij/zij belangrijk vindt in het leven. Bedenk hoe je zelf behandeld zou willen worden als je die leeftijd bereikt. En hoe je zou willen dat je vader, moeder, opa of oma behandeld wordt in deze situatie? Betrek ook familie hierbij. Het is altijd goed jezelf een spiegel voor te houden. 

Het vak van de toekomst

De ouderenzorg is het vak van de toekomst. Inmiddels ben ik zelf zo'n tien jaar verder en heb ik in de tussentijd veel ervaring opgedaan. Na het behalen van de HBO-V (2008) en de vervolgopleiding Klinische Geriatrie Verpleegkundige (2010) ben ik momenteel in de afrondende fase van de Master Advanced Nursing Practice (MANP) binnen de Klinische Geriatrie van het IJsselland Ziekenhuis welke ik in juli van dit jaar verwacht af te ronden. Door het afronden van deze opleiding krijgt mijn functie een zelfstandig karakter en diagnosticeer en behandel ik zelf een deel van de kwetsbare oudere patiënten op de polikliniek en binnen het consultteam voor de kliniek. Er zijn genoeg doorgroeimogelijkheden en om werkgelegenheid hoeft men zich voorlopig niet druk te maken. "Waarom zou je dan niet voor de ouderenzorg kiezen?" zou je zeggen.
Helaas lijken bijvoorbeeld HBO-V studenten moeilijk te interesseren voor de ouderenzorg. Uit een recent onderzoek blijken HBO-V studenten wel te willen werken in de ouderenzorg, maar onder bepaalde voorwaarden (Nivel, 2018), zie: https://www.nivel.nl/en/node/5649
Ik zou mensen willen adviseren om toch eens een kijkje te nemen in de ouderenzorg, of dit nu in de 1e lijn of in 2e lijn is. Je kunt er eigenlijk pas over oordelen als je het van dichtbij hebt ervaren of meegemaakt. Vanwege de vergrijzing zijn er steeds meer complexe kwetsbare oudere patiënten die ook nog eens steeds langer thuis wonen Er zijn dus veel handen nodig om al deze patiënten te verzorgen en begeleiden. 
Ook zou ik willen pleiten voor meer mannen in de zorg en dan specifiek in de ouderenzorg.
Want zeg nou zelf: wat is stoerder? Werken als man in de ouderenzorg of werken als bouwvakker, timmerman of automonteur? Ik weet het wel! Nee hoor, je moet vooral doen wat je leuk vind, dat is het allerbelangrijkste. Werken is tenslotte een groot deel van je leven en als wij 'dé leeftijd' hebben bereikt zijn we denk ik nog steeds aan het werk. 

Ben je geïnteresseerd geraakt over het werken in de ouderenzorg? Twijfel je en/of wil je meer weten? Mail mij gerust: sjef_moret@hotmail.com. En deel gerust jouw eigen verhaal over de keuze en/of passie voor de ouderenzorg!



Jeffrey Moret

Reacties

Populaire posts van deze blog

Traumatisch Delier

Preoperatieve poli Het is vrijdagochtend 10:00u. Ik heb deze ochtend mijn preoperatieve spreekuur op de polikliniek. Op mijn preoperatieve spreekuur komen patiënten die 70 jaar of ouder zijn en vanuit een standaard screening kwetsbaar gebleken zijn. Ik breng de patiënt in kaart volgens een uitgebreid geriatrisch onderzoek, waarbij o.a. gekeken wordt naar de mogelijke risico's rondom de operatie.  Op mijn preoperatieve spreekuur staat deze keer een 87-jarige vrouw gepland. Zij komt samen met haar dochter. Mevrouw functioneert nog redelijk zelfstandig en woont in een aanleunwoning. Zij is weduwe sinds 5 maanden. Haar echtgenoot had een dementie en was geruime tijd opgenomen op een gesloten afdeling van een verpleeghuis. Mevrouw heeft 2 kinderen, waarvan 1 zoon die wat verder weg woont. De meeste mantelzorg wordt door haar dochter uitgevoerd. Mevrouw gaat regelmatig naar een praatgroep om het overlijden van haar echtgenoot een plekje te kunnen geven. Ik vraag haar waar ze